30.11.11

Teletubbies...

Vanmorgen zat ik met mijn jongste onder het genot van een kopje koffie naar de Teletubbies te kijken. En ineens besefte ik hoe fantastisch het leven van de Teletubbies in elkaar steekt...
Ze wonen in een prachtig ruim heuvelhuis onder de lachende babyzon. Het is er meestal mooi weer (al viel er vandaag wat toverregen). In de tuin huppelen schattige konijntjes die waarschijnlijk zelfstandig naar het toilet gaan, want ik heb nog geen keuteltje zien liggen in het altijd gemaaide grasveld zonder mos of onkruid. Het huis van de Teletubbies is duurzaam gebouwd en onderhoudsarm. Slechts nu en dan komt de onderhoudsmonteur de schuifdeuren afstellen, maar de aluminium kozijn hoeven nooit te worden geschilderd. Gezien het prachtig onderhouden gazon hebben de teletubbies waarschijnlijk ook zo'n robo-mower. In ieder geval hebben ze een robo-stofzuiger, die Noonoo heet. Waar zouden ze die gekocht hebben?
De teletubbies hebben maar één speeltje elk. Ze maken geen ruzie om de step, bal, hoed of tas en raken er nóóit mee uitgespeeld. Ze hoeven niet naar werk, school, kinderopvang, tussenschoolse opvang, buitenschoolse opvang, gastouder, pake, beppe, buurvrouw, buurman, speelkameraadjes. Ze eten tubbie-toast en tubbie-toetjes. Lijkt me erg eenzijdig, maar ze raken er niet op uitgegeten. Ze kijken filmpjes en luisteren liedjes. Het tubbieleven is fijn en overzichtelijk
. Ik zou het mijn prikkelgevoelige kindertjes gunnen! Zullen we emigreren naar Teletubbieland?
Nee, dan wij. We wonen in een prachtig ruim huis in een land waar de seizoenen elkaar afwisselen, elk met hun eigen charme en ellende. In de tuin kruipen pissebedden, springen kikkers en scharrelen egels, en eromheen grazen de reetjes. Ook graast er een konijntje dat heel nodig een schoon hokje moet hebben, omdat hij niet zelfstandig naar het toilet gaat. De tuin is rommelig, maar bijzonder ruim. Ons heerlijke huis heeft altijd wel íets, dat nodig geschilderd moet worden.
We hebben heel wat apparaten om ons het huishouden wat makkelijker te maken, maar uit zichzelf doen ze helemaal niets. Helaas.
Mijn kinders hebben duidelijk té veel speelgoed, en als het tegenzit brengt de Sint binnenkort nog meer. Er is ook nog een reële kans dat ze elkaar te lijf gaan om nét dat ene flutdingetje waar ze beide hun zinnen op hebben gezet. En morgen willen ze alweer wat anders. Met school, oppas, vriendjes en vriendinnetjes, verjaarsfeesten, zwemles en gym is hun leventje knap druk. Ze lusten bijna alles, maar vooral de middelste zou het liefst de hele dag snoepen.
Ik kijk naar de Teletubbies en realiseer me: Less is more...
Maar één ding hebben we toch wel met de Teletubbies gemeen. We zijn dik tevreden. Meestal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk dat je mijn blog leest! Ik vind het fijn om wat van je te horen.