19.3.12

Vol verwachting...

Jaaah... toe nou... ik kan de knoppen wel open kíjken. Niks mooier dan een tuin vol lente.  Nog even geduld...

De oude perenboom...
seringen...



krentenboompje
kersen...




En dan even onze nieuwe huurders voorstellen.  Drie verlegen Barneveldse dames.
En de eerste huurinkomsten zjin binnen!

14.3.12

Barbie is back...maar...what happened?

Vijf jaar werd ze onlangs, mijn prinsesje. En steeds duidelijker wordt dat ze met de rijke fantasie van haar mamsje is behebt. Hoog tijd voor barbiepoppen! Een paar maanden geleden haalden we dus mijn bak vol 'barbierommel' bij pake en beppe van zolder. Een heuse schatkist! (in blauw plastic, dan..) Ik moest wel lachen om alle kleine lapjes tussen de kleertjes. M'n stofjesfiep heeft diepe wortels...
Maar goed, prinses kreeg op haar vijfde verjaardag dan ook eindelijk haar eigen Barbie van haar oom en tante. Hoog tijd om te kijken hoe ze veranderd is, in zo'n vijfentwintig jaar tijd...


 Mijn persoonlijke analyse:
Van goudblond naar asblond (het kapsel kun je buiten beschouwing laten, denk daar een achtjarige met een schaar bij...). Van zonnebankbruin naar zonnecreme factor 20 ongeveer. En zo van voren bekeken lijkt Barbie eindelijk ruimte te hebben gekregen voor ingewanden. Al blijkt van opzij gezien, dat ze toch al een poos niet gegeten heeft. Je zou de boterham toch zo zien zitten?
In de eerste instantie lijkt de eighties-Barbie net zo lang als Barbie 2000, maar ze smokkelt hoor! Van opzij zie je toch duidelijk dat ze op haar tenen loopt. Ze heeft blijkbaar een verkorting van de achillespezen. Je moet er toch niet aan denken hele dagen zo te lopen...
Maar man! Wat heeft ze grote voeten gekregen!!!!

7.3.12

Neefje

Halverwege februari, tussen de verjaardagen van onze drie kids, werden we opeens verrast door de komst van ons gloednieuwe neefje, een 'tantesizzer'! Natuurlijk wisten we wel dat 'ie zou komen, maar hij had nog drie weekjes in de buik van z'n mem, mijn zusje, mogen zitten. Daarom niet minder welkom, natuurlijk.
Mijn zusje had, zeg maar, enig vertrouwen in mijn creatieve kunnen, en had mij in de arm genomen bij het maken van de babykamer. Het thema stond echter wel vast. Al zeker zes jaar. Het moest een 'kikker'-kamer worden, met een hoofdrol voor de bekende figuur uit de boeken van Max Velthuijs.
Meestal ben ik voorzichtig met het gebruiken van andermans 'kindjes', aangezien ze natuurlijk auteursrechtelijk beschermd zijn. Maar dit keer kon ik er echt niet omheen. En omdat we samen wel trots zijn op het resultaat, hier een indruk. Mét de nieuwe hoofdrolspeler!