28.1.13

Home Sweet Home #3

We gaan gewoon verder met de tour door ons home. En we komen aan in de keuken.
Die heb ik voor de gelegenheid maar even opgeruimd en geboend. Want omdat het zo'n doorloopkeuken is, met de route naar de buitendeur, de bijkeuken en het toilet, blijven alle dingen zonder vaste woon- of verblijfplaats altijd op het aanrecht  en de kasten slingeren. Maak je dus vooral geen illusies over de doordeweekse werkelijkheid....



Koken met uitzicht...

De keuken is zo'n vijf jaar oud. We hebben de ruimte opengebroken en anders ingedeeld. Hij blijft helaas wel smal. We hebben wel plannen om in elk geval de doorloop er uit te halen. Maar zien, hoe het komt. Ik ben ook nog niet tevreden over de lege wand boven het koffiezetapparaat. Maar ik kom er ook niet goed uit wat ik ermee wil. 
Een bordenrekje? Planken? Roede?  Mogelijk gaan we de wand nog afwerken met houten planken. Of de look daarvan. Maar dan kom je deze keuken vast wel weer tegen bij mijn home sweet home.
Ik begrijp trouwens nooit waar ze in de woonbladen en op pinterest in die prachtig ingerichte keukens de lelijke dingen hebben gelaten.. Een koffiezetapparaat, een waterkoker, een keukenrolhouder... Allemaal bijzonder praktisch. Maar mooi, nee. Of je moet je alles in 'design' kunnen veroorloven. Dan mag het natuurlijk wel bij daglicht in de keuken staan.
En dat mooie retro vergiet was ooit van mijn pake en beppe. Mooi, hè!

Home Sweet Home is een initiatief van barbaramama






21.1.13

Home Sweet Home 2

En zowaar, daar is al nummer 2! Ik neem jullie mee naar de favoriete plek in mijn huis: de eethoek. Hier brengen we verreweg de meeste tijd door. Zelfs met visite zitten we liever om tafel, dan dat we op de bank gaan hangen. Met kleine kinderen is dat ook verreweg het handigst. Geen gedoe met salontafels vol hete drankjes op kinderhoogte.



 Gewoonlijk is het ook zo'n heerlijke lichte plek! Maar vandaag nou net even niet. Bij ons viel voor het eerst dit jaar ook sneeuw!



Maar goed. Als het er straks eenmaal ligt, en de blauwe lucht en de zon komen erbij... dan is ons uitzicht vanaf de 'keuken'tafel natuurlijk helemaal fenomenaal!
 

14.1.13

Home Sweet Home #1

Het moest er toch maar eens van komen. Vooruit. Ik doe mee. Of het elke week gaat lukken, kan ik niet beloven. Maar ik ga mijn best doen. Het zal toch in in ieder geval eens per maand moeten slagen.
 Ik wil mijn Home Sweet Home praktisch starten.
Natuurlijk is 'ie ook mooi om te zien, onze huisgenoot Jacobus. Maar we genieten toch vooral  van 'm als hij hard aan het werk is. Bijna drie jaar woont hij nu in onze huiskamer.  En wat zijn we blij met hem. Vooral op een dag als vandaag. Als het buiten zes graden vriest, en de CV-ketel ergens vannacht heeft besloten er mee op te houden.
Inmiddels is de ketel weer aan de praat, voor zolang het duurt. Maar zonder Jacobus zou het hier nog bitter koud zijn!





11.1.13

kringloop digitaal

Ik kan met gezonde  jaloezie naar mijn collega-bloggers kijken, die in de (inter)nationale kringloopwinkels de meest bijzondere, originele en vrolijke vondsten doen. Soms om gewoon neer te zetten, soms om te recycelen.
Nu woon ik in dat deel van Nederland waar kringloopwinkels nog betrekkelijk rustig zijn. Ik mag er dan ook graag eens binnenlopen. Maar het valt niet mee om aan winkelen toe te komen, op het moment. Temeer daar de drie koters niet altijd op winkelbezoek zitten te wachten. De vrijdagavond is voor de boodschappen, de zaterdagmiddag voor de zwemles en de bieb...
Dus sneup ik avond aan avond internet af  voor koopjes. En dan kom ik natuurlijk vaak langs bij, naar mijn idee, de grootste kringloopwinkel van Nederland: marktplaats. Iets minder goedkoop, omdat ik bijna altijd verzendkosten moet betalen, maar toch: ik deed er nog een paar leuke dingen op. Deze week had de postbode het weer druk met mij.
Een retro laken, een jaargang knippie's en handwerkboekjes uit de jaren '50

Ik zie dit wel een mooi strokenrokje worden...

En voor die leuke antieke boekjes hoefde ik alleen de verzendkosten te betalen!

9.1.13

Spitskool

Mijn broertje (ja, dat blijf je zeggen...) had dit nog van mij tegoed, het recept van de spitskool à la crème die we met kerst aten. Hij komt uit een kookboekje van de C1000 uit 2004, en is beslist eenvoudig te maken.

Nodig:
500 gr panklare spitskool (kan. Ik slachtte gewoon een hele kool)
25 gr boter
1 ui, gesnipperd
1/2 el kerriepoeder
Zout (kan. Maar ik laat dat altijd weg)
Bekertje crème fraîche

Was de kool en laat uitlekken.
Smelt de boter in en ruime pan, en fruit de ui met het kerriepoeder 5 min. Op halfhoog vuur.
Voeg de kool en evt. Wat zout toe en schep goed om. Voeg evt. Een beetje extra water toe. Stoof de kool in ca. 7 min. net gaar.
Schep de crème fraîche erdoor en warm de kool goed door.

3.1.13

Goede voornemens

Zo, mijn eerste blog van dit jaar! Dus allereerst de allerbeste wensen voor 2013 aan mijn lezers. En dan naar het volgende punt: goede voornemens. Die liggen volgens mij wel voor de hand. Ik zal iets moeten doen aan al die half-afgemaakte projecten in opbergdozen, kasten en kisten. Maar daarin ben ik niet de enige, heb ik wel gelezen.
Dat het nu vakantie is, gaf mij wel direct de kans met deze voornemens aan de slag te gaan. En met trots deel ik u mede dat het eerste project al is afgerond. Niet naar tevredenheid, maar goed, dan was het ook niet blijven liggen...
Het is een rokje van haar, uit haar veelverbreid meesterwerk. Het ging niet mis bij het patroon, of de beschrijving. Ik durfde het zelfs aan om in de A-lijn met paspel een blinde rits te zetten. Het had heel wat  voeten in de aarde, en leek na poging twee zeer geslaagd te zijn (zo niet perfect), maar... De rits weigerde elke dienst. De combinatie van dikkere stof en paspel leverde een gespleten rits op die noch omhoog, noch omlaag wilde gaan. Tja. En dan belandt zo'n rokje in de mand 'To do'.
Uiteindelijk heb ik mezelf toch een schop onder de kont gegeven en de blinde rits gevangen door een gewoon exemplaar. Minder goed voor het zelfvertrouwen, en uiteindelijk ook voor het resultaat, maar goed. Het moet praktisch blijven. En ik ga écht niet nog eens tornen, want dat gaat gaten geven.
Tijdens de fotoreportage bedacht ik me dat ik mezelf toch  vóór de kerstdagen die schop onder mijn achterste had moeten verkopen, dan was het een superkerstrokje geweest. Maar aangezien het tijdens de shoot maar nauwelijks op de smalle heupjes bleef hangen, gok ik dat het kerst 2013 een prima item gaat zijn. Nu maar hopen dat het boek 'allemaal bloesjes' er dit jaar nog bij verschijnt.
Het smaakte wel naar meer. Ik hoop in 2013 nog 'allemaal rokjes' te maken. Dus Readkapke, doe je mee?
Maar voordat ik daaraan begin...zucht! Eerst weer terug naar de goede voornemens.