28.8.13

crash..

De vliegles van een jonge kwikstaart eindigde met een klap tegen mijn keukenraam. Gelukkig was het een kwestie van bijkomen en weer verder vliegen!



23.8.13

Pruimentijd..

Voor het eerst eten we écht pruimen uit eigen boom. Die ene van vorig jaar, telt eigenlijk niet mee. Dit jaar waren het er ineens heel veel, en waren we de wespen net voor door een maaltje te plukken. Mooi, hè? En lekker ook!


Wat er nu nog hangt, wordt dankbaar opgegeten door vliegen en wespen. Ze mogen, ik waag me er niet meer aan. Op een iebel keukentrapje tussen de stekebeesten.. huh!

21.8.13

Jeugdsentiment

Bij Effie op pinterest ontdekte ik prachtige kunstwerkjes van.. krimpie dinkie! Dat is jeugdsentiment. Op feestjes en clubavonden hebben we vroeger nog heel wat 'gekrimpiedinkiet'. En tot mijn verrassing ontdekt ik in de koopjeswinkel met de A een pakketje krimpie-dinkie, waarmee je 12 sleutelhangers (hangertjes) kunt maken. Ik ben afgelopen weekend met de kids aan de slag gegaan en het was een succes in al zijn eenvoud. De driejarige, zesjarige en achtjarige hebben zich vermaakt en waren blij met het resultaat. En, niet onbelangrijk, het opruimen viel ook reuze mee!

15.8.13

Home Sweet Home, de verbouwing..1

Op een mooie dag, heel, heel lang geleden.. kochten wij een huis op een prachtige plek. Of wat... op de mooiste plek van Friesland! Grenzend aan bos en landerijen, op een perceel grond waar drie huizen een riante tuin aan zouden hebben.
Ja, de plek was goud.. en het huis was.. licht en ruim, maar nog niet helemaal naar wens. Er werd vooral veel gesaust, en geschilderd. Alle jaren-negentig-pasteltinten verdwenen, en maakten plaats voor wit, wit, wit, en grijs/bruin. Ook de keuken moest eraan geloven. Het toogje werd uitgebroken, en de witte bruynzeel-antieker in woningbouwstijl maakte plaats voor een stoere, landelijke keuken. En de deels rotte kozijnen werden vervangen door nieuwe exemplaren.
Ergens was er al een gedachte. Dat het toilet niet zo mooi meer was. En de afstap tussen de keuken en de bijkeuken zo onhandig. En een achterdeur, aan de voorkant, op een meter van de voordeur.. dat kun je nauwelijks een áchterdeur noemen.
Jaren gingen voorbij. Ons meisje bleek allergisch voor huisstofmijt. Een goed excuus om haar kierende houten vloer te vervangen door strak laminaat. Dit was dan wel weer zo mooi, dat we het in de loop der tijd maar op alle slaapkamers deden.
Ook kwam er nog een jongetje bij, en werd ook de laatste rommelkamer een echte slaapkamer.
En nu.. na al dat geklus sluiten we ons ogen voor al het terugkerend onderhoud en beginnen een nieuw project. Want die bijkeuken vol jasjes, tasjes, laarsjes en dasjes.. dat toilet zonder fonteintje op de antieke grijs-gewolkte tegeltjes, dat washok waarin je onmogelijk de was soepel uit of in de machine krijgt... het moet eraan geloven.
De vage gedachte werd een plan. Het plan werd bij de architect op tafel een concreet plan. En het concrete plan werd een aanvraag voor een bouwvergunning. En nu wordt het vergunde
plan vertaald in offertes... Oeh..spannend!








Home Sweet Home is een initiatief van Barbaramama




Eekhoorntjes

Voor mijn vaste opdrachtgever (lees; mijn zusje, die zich omringt met zwangere en pas-mama-collega's) maakte ik naar aanleiding van een geboortekaartje een setje met een persoonlijk shirt, een rokje en een lakentje. Leuk is dat, wanneer je dat mag doen omdat ze het cadeautje voor de grote zus ook zo leuk vonden!




















Vakantie..

Oh.. wat hadden we toch een heerlijke vakantie. Met twee gezinnen togen we een week naar Zweden, waar we een fijne tijd beleefden.Een impressie..